برای تشخیص بولیمیا، پزشک یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و در مورد سابقه پزشکی و علائم شما می پرسد. اگر وقتی با پزشک خود صحبت می کنید عصبی باشید اشکالی ندارد. اما او می خواهد به شما کمک کند. به همین دلیل مهم است که در مورد عادات غذایی خود با پزشک خود صادق باشید.

در صورت وجود معیارهای زیر، پزشک بولیمیا را تشخیص می دهد:

• آیا اغلب پرخوری می کنید؟
• آیا در طول یک قسمت پرخوری احساس می کنید کنترل ندارید؟
• آیا رفتار تمیز کردن نامناسبی دارید؟
• آیا حداقل یک بار در هفته به مدت سه ماه پرخوری کرده اید؟
• آیا وزن یا فرم بدن شما تاثیر زیادی بر تصویر شما از خود دارد؟

آزمایش خاصی برای تشخیص بولیمیا وجود ندارد. پزشک شما ممکن است آزمایشاتی را تجویز کند تا ببیند پرخوری عصبی چگونه بر سلامت شما تأثیر گذاشته است. این تست ها شامل موارد زیر است:

• آزمایش خون
• آزمایش ادرار
• تست عملکرد کلیه
• الکتروکاردیوگرام (ECG)

پزشک می تواند پرخوری عصبی را با استفاده از تکنیک های مختلف درمان کند. او می تواند شما را به تیمی از متخصصان از جمله متخصصان تغذیه و متخصصان سلامت روان ارجاع دهد. درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

روان درمانی: درمان شناختی رفتاری نوعی از مشاوره فردی است که بر تغییر تفکر (شناختی) و رفتار (رفتاری) تمرکز دارد. این درمان شامل تکنیک هایی برای ایجاد نگرش های سالم در مورد غذا و وزن است و همچنین شامل رویکردهایی برای تغییر نحوه واکنش شما به موقعیت های دشوار است.

مشاوره های تغذیه ای: مشاوره تغذیه شامل یادگیری روش های سالم تری برای تغذیه است. برای بازگشت به مسیر با یک متخصص تغذیه کار می کنید.

دارو: مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین نوعی داروی ضد افسردگی هستند. آنها می توانند دفعات پرخوری و استفراغ را کاهش دهند. اما اثربخشی طولانی مدت این داروها ناشناخته است. مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین نیز در درمان اضطراب و افسردگی موثر هستند. این وضعیت در میان افراد مبتلا به پرخوری عصبی رایج است.