به گزارش TechCrunch، کریستا آسور او گفت که مایکروسافت چندین دهه در حال بررسی نقشه راه خود برای ساخت یک ابرکامپیوتر کوانتومی تا نتیجه نهایی بوده است. ردموندی ها اولین بار سال گذشته نشان دادند که قادر به ایجاد کیوبیت های مبتنی بر Majorana هستند. اگرچه این کیوبیت ها بسیار پایدار هستند (به خصوص در مقایسه با تکنیک های سنتی)، اما ساخت آنها بسیار دشوار و پیچیده است.
مایکروسافت در اوایل روی این فناوری سرمایهگذاری کرد و یک سال پس از اعلام اولین نقطه عطف، این تیم مقاله جدیدی را منتشر کرد که توسط همتایان بررسی شده بود (در حال بررسی توسط انجمن فیزیکی آمریکایی Physical Review B) که نشان میداد ردموندز به اولین موفقیت دست یافته است.
برای رسیدن به این نقطه، مایکروسافت نتایج دستگاه های مختلف و داده های بسیار بیشتری را نسبت به یک سال پیش نشان داد. طبق گفته Essor، ماشینهای کوانتومی در حال حاضر در مقایسه بسیار پر سر و صدا هستند. این ماشینها بر پایه کیوبیتهای فیزیکی هستند و هنوز به اندازه کافی قابل اعتماد نیستند که بتوانند کارهای مفیدی را برای کاربردهای علمی یا صنعتی انجام دهند.
وی گفت: سطح بعدی که به عنوان صنعت باید به آن برسیم، سطح انعطاف پذیری است. ما نه تنها باید با کیوبیت های فیزیکی کار کنیم، بلکه باید کدهای تصحیح خطا را نیز در کنار آنها قرار دهیم تا بتوان از آنها به عنوان کیوبیت های منطقی استفاده کرد.
کریستا آسور اعتقاد بر این است که رسیدن به چنین نقطه ای به یک کامپیوتر کوانتومی نیاز دارد که قادر به انجام موفقیت آمیز یک میلیون عملیات کوانتومی قابل اعتماد در ثانیه با نرخ شکست یک در تریلیون عملیات باشد.
ساخت کیوبیت های ایمن سخت افزاری گام بعدی است و اسور گفت که تیم مایکروسافت در ساخت چنین کیوبیت هایی گام های بزرگی برداشته است. این کیوبیت ها کوچک خواهند بود (کمتر از 10 میکرون در هر بعد) و به اندازه کافی سریع خواهند بود که یک عملیات کیوبیت را در کمتر از یک میکروثانیه انجام دهند.
پس از این مرحله، ردموندی ها روی درهم تنیدگی این کیوبیت ها با فرآیندی به نام درهم تنیدگی (مفهومی نظری از اوایل دهه 2000) کار خواهند کرد. با در نظر گرفتن این موارد، می توان یک سیستم چند کیوبیتی کوچکتر ساخت و یک سیستم کوانتومی کامل را آشکار کرد.
مایکروسافت ایده های بلندپروازانه ای دارد و باید منتظر ماند و دید که ردموندی ها چقدر در تحقق ایده هایشان موفق خواهند بود. اگرچه IonQ و IBM با روش های ایجاد کیوبیت امروزی به نتایج مشابهی دست یافته اند، مایکروسافت می خواهد فراتر از دوران NISQ حرکت کند.