پسندیدن گودال او به بی بی سی گفت که این تصویر خیلی قبل از عصر عکاسی دیجیتال گرفته شده است، بنابراین برای دیدن تصاویر چاپ شده باید مدتی صبر می کرد. او می گوید:
این تصویر که در سال 1964 ثبت شد، اولین بار در دسامبر 1965 در مجله نشنال جئوگرافیک منتشر شد. عکس دیگری از گودال گومبه هنگام مطالعه شامپانزه ها روی جلد مجله و به عنوان بخشی از یک مجموعه عکس قرار گرفت. وینلاوک با عنوان «اکتشافات جدید در میان شامپانزههای آفریقایی» منتشر شد. در همان سال مستند نشنال جئوگرافیک «خانم گودال و شامپانزههای وحشی، اولین مستند از بسیاری از مستندهای مربوط به این مطالعه است گودال بود.
به نقل از گودالاین عکس به همراه مستند نام ون لوویک مردم جنگل: شامپانزههای گومبه علم را مجبور کردند که این ایده را که انسانها تنها موجوداتی هستند که هوشیاری، شخصیت، ذهن و احساسات دارند کنار بگذارد. او افزود که این را در سال 1962 به عنوان دانشجو در دانشگاه کمبریج یاد گرفت. بنابراین این تصویر راه کاملا جدیدی را برای درک اینکه حیوانات دقیقاً چه هستند باز کرد و نشان داد که ما انسان ها نیز بخشی از قلمرو حیوانات هستیم و از آنها جدایی ناپذیریم.
گودال او اولین کسی بود که متوجه شد شامپانزهها تیغههای سخت علف را جدا میکنند، سپس آنها را در سوراخهای موریانهها در تپهها حفر میکنند تا این حشرات را شکار کنند و بخورند. تا آن زمان تصور می شد که استفاده از ابزار وجه تمایز انسان و حیوان است.
مارک رایت، مدیر علوم WWF می گوید گودال از بسیاری جهات این یک “پیشرفت واقعی” بود، اما این عکس باعث شد مردم به اهمیت دیدگاه زنانه در جامعه علمی پی ببرند. او میگوید: «او زن جوانی بود که میگفت زنان برای انجام تحقیقات عالی در این زمینه به همان اندازه موقعیت خوبی دارند.
تا آن زمان عرصه تحقیقات علمی کاملاً در اختیار مردان بود. اما پس از گودال، تعدادی از زنان برجسته برای انجام این نوع تحقیقات قدم برداشتند. گیلبرت ام. گروسونوررئیس سابق انجمن نشنال جئوگرافیک نیز به همین ترتیب استدلال کرد که «پیشگام بودن گودال بنابراین، بزرگترین میراث او به دیگر نخستی شناسان زن است.
گروسونور در بیوگرافی گودال می گوید: «در یک سوم پایانی قرن بیستم، دایان فوسی، گالدیکا بیروت، شریل نات، پنی پترسون و بسیاری از زنان دیگر راه او را دنبال کردند. در واقع، اکنون زنان در سراسر جهان بر مطالعات رفتاری درازمدت نخستیسانان تسلط دارند.»