روش‌های زیادی برای اندازه‌گیری شرایط اقتصادی کشورهای مختلف در برابر یکدیگر وجود دارد، اما مقایسه کشورها بر اساس تولید ناخالص داخلی (GDP) یکی از امتحان‌شده‌ترین و واقعی‌ترین روش‌ها است. تولید ناخالص داخلی، با تقسیم تولید اقتصادی یک کشور بر جمعیت آن، به طور موثر میانگین تولید ناخالص داخلی برای هر نفر را نشان می دهد. سادگی این اقدام همچنین اقتصاددانان و سیاست گذاران را قادر می سازد تا سطوح رفاه اقتصادی را به عموم مردم منتقل کنند. اینفوگرافیک زیر از داده های صندوق بین المللی پول (IMF) برای تعیین اقتصادهای برتر در هر قاره با تعیین کشورهایی با بالاترین تولید ناخالص داخلی استفاده می کند.
10 کشور برتر جهان از نظر تولید ناخالص داخلی
در اینجا 10 کشور برتر با بالاترین تولید ناخالص داخلی در جهان در سال 2023 به دلار آمریکا آورده شده است:
لوکزامبورگ، ایرلند و نروژ با تولید ناخالص داخلی بیش از 100000 دلار در صدر فهرست قرار دارند. لوکزامبورگ یک مرکز کلیدی خدمات مالی در اروپا است، ایرلند خانه بسیاری از شرکت‌های چند ملیتی است و نروژ یکی از بزرگترین صادرکنندگان انرژی در منطقه است که رونق نسبی آنها را توضیح می‌دهد.
کشورهای ثروتمند با جمعیت کمتر در میان ثروتمندترین کشورهای جهان قرار دارند. طبق گزارش صندوق بین المللی پول، لوکزامبورگ کمی بیش از 600000 نفر جمعیت دارد که در کشورهای پرجمعیت تر، شهری کوچک خواهد بود. در واقع، در میان 10 کشور برتر، تنها ایالات متحده و استرالیا بیش از 10 میلیون نفر جمعیت دارند.
معرفی برابری قدرت خرید
یکی از معایب اصلی استفاده از شاخص تولید ناخالص داخلی این است که قدرت پول محلی را نسبت به نرخ مبادله آن در نظر نمی گیرد که به شدت تحت تأثیر جریان های سرمایه گذاری و تقاضا برای پول ملی است. برای حل این مشکل، اقتصاددانان از شاخص های برابری قدرت خرید (PPP) استفاده می کنند. یکی از عناصر کلیدی این شاخص ها حذف این تفاوت های قیمتی و تبدیل آنها به واحد پول رایج هر کشور برای نشان دادن رونق اقتصادی نسبی است.
به محض اینکه به شاخص PPP نگاه می کنید، تفاوت های قابل توجهی در 10 کشور برتر از نظر تولید ناخالص داخلی وجود دارد. به عنوان مثال، ارزش اقتصادی کشورهایی غیر از معیار ایالات متحده در حال افزایش است.
رتبه برخی از کشورها مانند ایرلند و لوکزامبورگ در بین 10 کشور برتر در حال تغییر است. سایرین جایگزین شدند و ایسلند، دانمارک و استرالیا از 10 رتبه اول خارج شدند و ماکائو، امارات متحده عربی و سن مارینو جایگزین شدند. در زیر می توانید ببینید که چگونه محاسبات مختلف تولید ناخالص داخلی بر رتبه بندی در مناطق دیگر تأثیر می گذارد:
آمریکا و اروپا
ایالات متحده از نظر تولید ناخالص داخلی تعدیل شده با PPP در قاره آمریکا پیشتاز است. با این حال، کانادا بر اساس معیار جدید به رتبه سوم سقوط می کند و گویان در آمریکای جنوبی از آن پیشی می گیرد.
در اروپا، آندورا به عنوان دهمین کشور ثروتمند اروپا قرار دارد. آندورا به ویژه از موقعیت خود به عنوان منطقه آزاد اقتصادی با مالیات بسیار کم و گردشگری با 80 درصد اقتصاد سود می برد.
آسیا
سنگاپور، قطر، ماکائو، امارات متحده عربی و هنگ کنگ ثروتمندترین کشورهای آسیایی در هر دو فهرست هستند. قطر و امارات از نفت به عنوان صادرات عمده برای منطقه سود می برند، در حالی که سنگاپور یکی از بزرگترین مراکز مالی آسیا است. ماکائو همچنین به دلیل قمار قانونی سود زیادی از گردشگری کسب می کند.
آفریقا و اقیانوسیه
کشورهای جزیره ای سیشل و موریس در قاره آفریقا به لطف گردشگری در هر دو دسته رتبه بالایی دارند.
آفریقای جنوبی نیز یکی از ثروتمندترین کشورهای آفریقایی است. اما مصر، سومین اقتصاد بزرگ منطقه، تنها از نظر تولید ناخالص داخلی تعدیل شده بر اساس PPP در رده 10 کشور برتر قرار دارد، در غیر این صورت به دلیل جمعیت زیاد در فهرست سقوط خواهد کرد.
در اقیانوسیه، تعدیل تولید ناخالص داخلی برای قدرت خرید به طور قابل توجهی بر شکاف قابل توجه بین استرالیا و نیوزیلند و همسایگان جزیره کوچکتر آنها تأثیر نمی گذارد. اما برخی از اقتصادهای محلی در صورت تعدیل به طور قابل توجهی قوی تر می شوند
معایب اندازه گیری مبتنی بر تولید ناخالص داخلی
تولید ناخالص داخلی معیار مفیدی برای سنجش وضعیت اقتصادی هر کشوری است، اما مشکلاتی دارد. اولاً، تولید اقتصادی به ازای هر نفر را اندازه گیری می کند، نه درآمد فردی یا پس انداز خانوار را. دوم، کشورهایی که جمعیت کمتری دارند، بالاتر از اکثر اقتصادهای بزرگ جهان (چین، هند، بریتانیا، فرانسه) در 10 کشور برتر قرار ندارند.
در نهایت معیارهای دیگری برای استاندارد خوب زندگی که برخی از آنها از نظر اقتصادی نامشهود هستند، مانند حقوق بشر، آزادی بیان و … اصلا در نظر گرفته نمی شود.
