اینتل برای کاهش مصرف انرژی، سراغ معماری نوآورانه‌ای رفته است. در پردازنده‌های میتیور لیک، به‌جای یک واحد سی‌پی‌یو از دو واحد استفاده می‌شود. یکی از پردازنده‌ها روی جزیره‌ی کم‌مصرف قرار گرفته است که ازلحاظ تئوری می‌تواند به‌صورت مستقل عمل کند و هسته‌ی سی‌پی‌یو و تراشه‌ی هوش مصنوعی NPU و موتور مدیا و حافظه دارد.
بقیه‌ی هسته‌های پردازنده‌ی مرکزی وارد واحد کاشی پردازشی ویژه‌ای به نام Compute Tile می‌شوند. این کاشی از هسته‌های پرقدرت Redwood Cove و هسته‌های کم‌مصرف Crestmont میزبانی می‌کند و مبتنی‌بر لیتوگرافی جدید Intel 4 است.
اینتل با نسخه‌ی جدید سیستم Thread Director در تلاش است تا گرمای ناشی از فعالیت پردازنده را به‌حداقل برساند. این سیستم در ابتدا به هسته‌های کم‌مصرف اتکا می‌کند و اگر قدرت پردازشی کافی نبود، سراغ هسته‌های پرمصرف می‌رود. این سبک طراحی در تراشه‌ی هوش مصنوعی هم به‌چشم می‌خورد. اینتل می‌گوید که کاربران ویندوز ۱۱ می‌توانند مستقیماً ازطریق ابزار تسک منیجر عملکرد تراشه‌ی هوش مصنوعی را ببینند.