این مزیت برای هدست ها و عینک های واقعیت افزوده تقریباً بی معنی به نظر می رسد. زیرا چنین محصولی می تواند تمام محدوده دید کاربر را به نمایشگر تبدیل کند و فضایی به اندازه صدها اینچ را جلوی چشم کاربر بگذارد!
به طور طبیعی، هدست های واقعیت افزوده در حال حاضر با چند مشکل دست و پنجه نرم می کنند. اما مقاله ما در مورد آینده دنیای فناوری است و چنین مشکلاتی برای همیشه باقی نمی ماند. نباید فراموش کنیم که محصولات تاشو نیز با چالش های زیادی روبرو هستند.
نکته مهم این است که هدست و عینک واقعیت افزوده مهم ترین ویژگی محصولات تاشو را بی معنا می کند. هنگامی که کاربر می تواند از طریق عینک 50 گرمی خود با یک صفحه نمایش صدها اینچی دورتر ارتباط برقرار کند، چه نیازی به محصولی تاشو است که در نهایت فضای نمایش کمی بیشتر ارائه دهد؟
به طور کلی، ممکن است نامعقول نباشد که بگوییم شرکت های فناوری باید زمان و سرمایه خود را به جای توسعه محصولات تاشو، صرف فناوری واقعیت افزوده کنند. فناوری غنی و مهمی که در سال های اخیر مورد غفلت قرار گرفته است. به جای پیشرفت های ناگهانی در گوشی های هوشمند، بسیاری از علاقه مندان به فناوری دوست دارند توسعه محصولات هیجان انگیزی را ببینند که تعامل کامپیوتری را دوباره تعریف می کنند.
البته تجربه نشان می‌دهد که متأسفانه کاربران و توسعه‌دهندگان از نوآوری استقبال نمی‌کنند و این امر شرکت‌های فناوری را به تیم‌های فوتبالی تبدیل می‌کند که دوست ندارند ترکیب برنده خود را لمس کنند و این امر نوآوری و خلاقیت را از بین می‌برد.