شاید بهخاطر داشته باشید که «ویل اسمیت» در سال 2005 در بازسازی متفاوتی از فیلم ماتریکس بازی کرد که البته با اقبال خوبی از سوی گیشه مواجه نشد و این پروژه را از یادها برد. این فیلم را بهخاطر دارید؟ احتمالاً نه، چون چنین فیلمی وجود ندارد. محققان در مطالعهای دریافتهاند که با نمایش دیپفیک غیرواقعی برخی فیلمها توانستهاند ذهن مخاطبان را فریب بدهند. و حالا با توجه به گسترش ابزارهای هوش مصنوعی این شیوه از فریب ذهن میتواند بهخصوص در زمینه سیاست و انتخابات بسیار خطرناک باشد.
بهگزارش دیلیبیست، گروهی از محققان در کالج دانشگاه کورک در ایرلند در مطالعهای دریافتهاند که نمایش کلیپهای دیپفیک از فیلمهایی که واقعی نیستند، میتواند به اشتباه خاطره وجود آنها را در ذهن افراد ایجاد کند. برخی افراد حتی بعد از دیدن این فیلمها اعلام کردند که بازسازی آنها را از نمونه اصلی بیشتر دوست داشتهاند.
تحقیق درباره اثرگذاری دیپفیک روی ذهن چگونه انجام شد؟
پژوهشگران در این مطالعه از 436 نفر دعوت کردند تا کلیپهایی را که با دیپفیک ساخته شده بودند، تماشا کنند. محققان به شرکتکنندگان گفته بودند که این کلیپها در واقع مربوط به بازسازی این فیلمها هستند. در این پژوهش از فناوری دیپفیک استفاده شد تا «برد پیت» و «آنجلینا جولی» در The Shining، «کریس پرت» در Indiana Jones، «شارلیز ترون» در Captain Marvel و البته «ویل اسمیت» در Matrix قرار داده شوند. بهعلاوه، به شرکتکنندگان کلیپهایی از بازسازی واقعیفیلمهای Total Recall ،Carrie و Charlie and the Chocolate Factory، و متونی در توصیف بازسازیهای تقلبی هم داده شد.
محققان درنهایت فهمیدند که بهطور میانگین 49 درصد از افراد باور داشتند این ویدیوهای دیپفیک واقعی هستند. درصد بالایی از افراد این گروه گفتند بازسازیهای جعلی بهتر از نسخه اصلی بودهاند. ولی نکته جالب اینجا بود که حتی توصیف متنی از بازسازیهای تقلبی هم میتوانست اثری شبیه ویدیوهای دیپفیک داشته باشد.
محققان میگویند اگرچه این مطالعه نشان نمیدهد که دیپفیک بهطور خاص توانایی بالاتری در ایجاد خاطرات جعلی در ذهن انسان دارد، ولی پژوهش آنها صرفاً حافظه کوتاه مدت را بررسی کرده است. در هر صورت اما با توجه به این که احتمال دستبهدست شدن ویدیوهای دیپفیک بیشتر از متون است، باید مراقب نشر اطلاعات نادرست از این طریق باشیم.