این احساس رنجش با اطلاع از این موضوع که سامسونگ هنوز‌هم به سیاست دوگانه‌ی عرضه‌ی مدل‌های مجهز به تراشه‌ی برتر اسنپدراگون در بازار‌هایی چون ایالات متحده و تراشه‌های نه‌چندان خوشنام اگزینوس برای دیگر بازارها ادامه می‌دهد، باقی می‌ماند. همین چند وقت پیش، گلکسی S23 FE با تراشه‌ی اسنپدراگون ۸ نسل ۱ در ایالات متحده و اگزینوس ۲۲۰۰ برای دیگر بازارها عرضه شد.
درواقع، اکثر کشورها نه‌تنها به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری را دیرتر از بقیه دریافت می‌کنند؛ بلکه سخت‌افزار ضعیف‌تر هم نصیبشان می‌شود. این تبعیض سخت‌افزاری به‌همراه اولویت کمتر هنگام دریافت آپدیت‌های جدید، باعث شده است تا بخش بزرگی از خریداران این غول فناوری که اتفاقاً ساکن آن کشور‌های «برتر» نیستند، تجربه‌ی خوشایندی از کاربر سامسونگ بودن نداشته باشند.
حرکت مثبت سامسونگ در بهبود آشکار سرعت و روند به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری تحسین‌کردنی است؛ اما این شرکت نباید به قربانی‌‌کردن بازارهای کوچک‌تر به‌نفع مناطق جغرافیایی خاص ادامه دهد.
چه فایده اگر ۱۰۰ میلیون گوشی به جدیدترین نسخه‌ی نرم‌افزار مجهز باشند، وقتی ۴۰ میلیون مخاطب دیگر باید از صبرهای طولانی رنج بکشند.
با ادامه‌ی این روند مسموم، سامسونگ ریسکِ از‌دست‌دادن دائمی اعتماد و وفاداری خریدارانی را به جان می‌خرد که از چنین شکاف‌های آشکار به‌ستوه آمده‌اند.
لازم است که سامسونگ به‌عنوان یکی از بازیگران بزرگ صنعت تلفن‌های هوشمند، تلاش‌های خود مبنی‌بر انتشار هم‌زمان به‌روزرسانی‌ها برای تمامی کاربرانش را بیشتر کند.
دیدگاه شما کاربران زومیت درباره‌ی سیاست سامسونگ درزمینه‌ی انتشار به‌روزرسانی نسخه‌های جدید اندروید چیست؟