مطالعه‌ی جهانی جدید نشان می‌دهد که از هر دو نفر، یک نفر تا قبل از ۷۵ سالگی حداقل به یکی از انواع اختلالات روانی مبتلا خواهد شد. باتوجه‌به اینکه بسیاری از این اختلالات برای نخستین‌بار در دوران کودکی یا اوایل بزرگسالی ظاهر می‌شوند، محققان معتقد هستند که یافته‌های اخیر اهمیت دخالت به‌موقع و متناسب با افراد درمعرض خطر را برجسته‌تر می کند.
اختلالات روانی نامرسوم نیستند و با تاثیرگذاری روی تعداد زیادی از افراد در سراسر دنیا، در رفاه، کار و زندگی اجتماعی آن‌ها اختلال ایجاد می‌کنند. اطمینال از دردسترس‌بودن خدمات لازم برای تشخیص و درمان موثر بیماری‌های روانی، مستلزم درک عمیق مقیاس این بیماری‌ها، جامعه‌ی هدف آن‌ها و زمانی است که این افراد را تحت‌تاثیر خود قرار می‌دهند.
به‌گزارش نیواطلس، دانشگاه کوئینزلند و دانشکده‌ی پزشکی هاروارد، اخیرا داده‌های مربوط به ۱۵۶٬۳۳۱ پاسخ‌دهنده به نظرسنجی‌های سازمان بهداشت جهانی را مورد تجزیه‌وتحلیل قرار داده‌اند. این داده‌ها از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۲ و از ۲۹ کشور (شامل ۱۲ کشور با درآمد کم تا متوسط و ۱۷ کشور با درآمد بالا) جمع‌آوری شده بودند.
محققان در تجزیه‌وتحلیل اخیر خود، از مصاحبه‌های تشخیص روان‌پزشکی کاملا ساختاریافته استفاده کردند تا سن شروع، شیوع طولانی‌مدت و خطر ابتلا به ۱۳ نوع اختلال روانی مختلف را تا قبل از ۷۵ سالگی مورد ارزیابی قرار دهند. آن‌ها در بررسی‌های خود از ویرایش چهارم راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی (DSM-IV) ارائه‌شده توسط انجمن روان‌پزشکی آمریکا کمک گرفتند. اختلالات برررسی‌شده توسط محققان شامل موارد زیر می‌شدند:
- اختلال ترس یا آگورافوبیا (Agoraphobia)
- اختلال اضطراب فراگیر
- اختلال اضطراب پس از سانحه (PTSD)
- جمع‌هراسی یا اختلال اضطراب اجتماعی
نتایج پژوهش اخیر، شیوع بالای اختلالات روانی را در جامعه تایید کرد؛ به‌طوری‌که براساس نتایج انتظار می‌رود تقریبا ۵۰ درصد از افراد تا سن ۷۵ سالگی، حداقل به یک اختلال روانی مبتلا شوند. جان مک‌گراث، نویسنده‌ی اصلی این مقاله می‌نویسد: «افسردگی عمده یا اضطراب، شایع‌ترین اختلالات خلقی دربین افراد بودند. ما همچنین دریافتیم که خطر ابتلا به برخی از اختلالات روانی، براساس جنسیت افراد می‌تواند متفاوت باشد.»
افسردگی، هراس‌های ویژه و اضطراب پس از سانحه، شایع‌ترین اختلالاتی بودند که دربین زنان دیده می‌شدند. سه اختلال شایع درمیان مردان نیز عبارت بودند از: سوءمصرف الکل، هراس‌های ویژه و افسردگی.
به‌گفته‌ی محققان، یکی از یافته‌های کلیدی مطالعه‌ی اخیر این بود که نسبت قابل‌توجهی از اختلالات روانی احتمالا برای اولین‌بار در دوران کودکی، نوجوانی یا جوانی در افراد ظاهر می‌شوند. پژوهشگران اعلام کردند که علاوه‌بر اختلالاتی چون ADHD که از دوران کودکی خود را نشان می‌دهد، اختلالات رایج دیگر مانند اختلال افسردگی عمده، اختلال اضطراب فراگیر و اختلال ترس نیز اغلب اولین نشانه‌های خود را در دوران کودکی و بلوغ بروز می‌دهند.
مک‌گراث می‌گوید: «نقطه‌ی اوج سن بروز نشانه‌های اختلالات روانی، سن ۱۵ سالگی بود که میانگین شروع آن در مردان ۱۹ سالگی و در زنان ۲۰ سالگی به ثبت رسید.» به‌گفته‌ی او، یافته‌های اخیر بر اهمیت سرمایه‌گذاری در علوم اعصاب پایه برای رسیدگی به دلایل بروز این اختلالات تاکید دارد. باتوجه‌به سن کم شروع برخی از اختلالات روانی، محققان بر این باور هستند که ارائه‌دهنگان خدمات سلامت روان باید روی تشخیص زودهنگام و درمان اختلالات روانی در جوانان تمرکز کنند.
به‌عقیده‌ی رونالند کسلر، یکی از نویسندگان مقاله، خدمات سلامت روان باید قادر به تشخیص و درمان سریع اختلالات روانی باشند و بیماران، متناسب با نوع اختلالات روانی، برای بخش‌های حیاتی زندگی خود بهینه شوند. کسلر باور دارد که با درک سن بروز این اختلالات می‌توان منابع لازم را برای تشخیص به‌موقع و حمایت از افراد درمعرض خطر اختصاص داد.
این مطالعه، در نشریه‌ی The Lancet Psychiatry منتشر شده است.