بر اساس محاسبات محققان، یک جهان در حال انبساط پر از تاکیون ها می تواند باعث کند شدن انبساط در ابتدا و سپس افزایش سرعت انبساط شود. جهان ما در حال حاضر در مرحله افزایش نرخ انبساط است که نتیجه پدیده ای به نام انرژی تاریک است، بنابراین مدل کیهانی تاکیون می تواند انرژی و ماده تاریک را همزمان توضیح دهد.
فیزیکدانان برای آزمایش فرضیه خود، مدل خود را روی مشاهدات ابرنواخترهای نوع Ia اعمال کردند. این ابرنواخترها نوعی انفجار ستاره ای هستند که به کیهان شناسان اجازه می دهد تا رابطه بین فاصله و سرعت انبساط جهان را مطالعه کنند. از طریق این نوع ابرنواختر، ستاره شناسان در اواخر دهه 1990 متوجه شدند که سرعت انبساط جهان در حال افزایش است.
فیزیکدانان دریافتند که مدل کیهانی تاکیون و همچنین مدل استاندارد کیهان شناسی ماده و انرژی تاریک در توضیح داده های ابرنواختر کار می کند. این یافته با توجه به غیرعادی بودن این فرضیه شگفت آور است.
با این حال، این تنها آغاز است. ما اکنون به انبوهی از داده ها در مورد جهان در مقیاس بزرگ، تابش پس زمینه کیهانی (پرتوهای باقی مانده از انفجار بزرگ) و مکان کهکشان ها در بزرگترین مقیاس دسترسی داریم. مرحله بعدی ادامه آزمایش فرضیه در برابر مشاهدات بیشتر است.
البته، به دلیل ماهیت غیر محتمل تاکیون‌ها، بعید است که مدل کیهانی تاکیون بتواند آزمایش‌های آزمایشی دقیقی را پشت سر بگذارد. اما مهم است که مسیرهای جدید و حتی غیرعادی را در کیهان‌شناسی ادامه دهیم، زیرا ما هرگز نمی‌دانیم چه اکتشافات شگفت‌انگیزی ممکن است در این راه داشته باشیم.
دانشمندان 50 سال است که در جستجوی ماده تاریک بوده اند و به مدت 25 سال در تلاش برای درک ماهیت انرژی تاریک بوده اند. اما هیچ یک از این تلاش ها به نتیجه جامعی نرسید. راه حل این معماها می تواند از جهت های غیرمنتظره باشد.
نتایج این مطالعه در پایگاه داده آرشیو برای پیش انتشار در ماه مارس منتشر شد.