لاین قرار است در بیابانی ساخته شود که از قبل بنایی در آن وجود ندارد. این شهر از دو ردیف بزرگ و به‌هم‌پیوسته از آسمان‌خراش‌ها تشکیل می‌شود که فضای زندگی بین آن‌ها وجود دارد. لاین با ۱۷۰ کیلومتر طول، ۲۰۰ متر عرض و ۵۰۰ متر ارتفاع، مرتفع‌تر از هر ساختمانی در اروپا، آفریقا و آمریکای لاتین است و به صورت خطی مستقیم از دریای سرخ به سمت شرق امتداد دارد.
ده برابر متراکم‌تر از منهتن
پیش‌بینی می‌شود ۹ میلیون نفر در شهر لاین زندگی کنند، یعنی جمعیت آن از تمام شهرهای دیگر عربستان بیشتر خواهد بود. جمعیت پیش‌بینی‌شده برای شهر لاین به معنای تراکم جمعیت ۲۶۵ هزار نفر در کیلومتر مربع است؛ یعنی ده برابر متراکم‌تر از منهتن و چهار برابر متراکم‌تر از نواحی داخلی مانیل (پایتخت فیلیپین) که درحال‌حاضر متراکم‌ترین مناطق شهری روی زمین هستند. این مسئله که چگونه چنین جمعیتی را می‌توان در کشوری با اندازه متوسط جذب کرد، مشخص نیست.
شصت دقیقه برای یک سفر
سؤالاتی درمورد جا‌به‌جایی در شهر لاین وجود دارد. به‌گفته‌ی کارشناسان، شکل خطی ناکارآمدترین طراحی برای شهر است و دلیلی وجود دارد که هر ۵۰ هزار شهر بزرگ جهان به نوعی گرد هستند.
اگر به‌طور تصادفی دو فرد را در شهر لاین انتخاب کنید، آن‌ها به‌طور متوسط ۵۷ کیلومتر از هم فاصله دارند. در ژوهانسبورگ که ۵۰ برابر بزرگ‌تر است، دو فرد تصادفی فقط ۳۳ کیلومتر از هم فاصله دارند. با فرض مسافت یک کیلومتر برای پیاده‌روی، فقط ۱٫۲ درصد جمعیت در فاصله پیاده‌روی از یکدیگر قرار دارند. این امر از تحرک فعالانه ساکنان ممانعت می‌کند، بنابراین مردم به حملونقل عمومی وابسته می‌شوند.
رکن اصلی حملونقل عمومی شهر لاین سیستم ریلی پرسرعت است. اما برای اینکه همه در فاصله پیاده‌روی از یک ایستگاه قرار داشته باشند، باید حداقل ۸۶ ایستگاه وجود داشته باشد. در نتیجه، قطارها زمان قابل‌توجهی را در ایستگاه‌ها سپری می‌کنند و نمی‌توانند به سرعت‌های بالای سفر بین دو ایستگاه برسند. انتظار می‌رود هر سفر به‌طور متوسط ۶۰ دقیقه طول بکشد و حداقل ۴۷ درصد از جمعیت سفر طولانی‌تری خواهند داشت.
حتی با خطوط سریع اضافی، به دلیل جابه‌جایی‌های اضافی مردم همچنان نسبت به شهرهای بزرگ دیگری مانند سئول که در آن ۲۵ میلیون نفر در عرض کمتر از ۵۰ دقیقه رفت‌وآمد می‌کنند، سفرهای طولانی‌تری خواهند داشت.