بهار گذشته، وقتی هجدهمین سال تدریس خود را به پایان رساندم، در پایان یک سال تحصیلی اضطرابی را احساس کردم که قبلاً هرگز احساس نکرده بودم. زمانی که نمرات تحویل داده می شود و نشانه های تابستان ظاهر می شود، معلمان معمولاً می توانند برای اولین بار در نه ماه نفس بکشند. به جای آرامش، شادی، و موفقیتی که معمولاً در انتظار پایان سال تحصیلی است، نگران بودم که شاید این آخرین بار در طول تقریباً دو دهه حرفه ای باشد که بدون نگرانی در مورد هوش مصنوعی در کلاسی تدریس می کنم.

متوجه شدم – هوش مصنوعی از نظر فنی برای همیشه وجود داشته است و ابزارهای پردازش زبان طبیعی مانند ChatGPT OpenAI بر اساس دهه‌ها تحقیق ساخته شده‌اند. هرکسی که از برنامه های غلط گیر املا یا ترجمه زبان استفاده کرده باشد یا پیام متنی گفتاری را شنیده باشد، از ابزارهای پردازش زبان با فناوری هوش مصنوعی استفاده کرده است. اما بسیاری از معلمانی که من می شناسم تا کنون چندان نگران میزان نفوذ هوش مصنوعی به کلاس های درس ما نبوده اند.

اکثر معلمان به طور معقولی با فناوری به روز هستند و تمام تلاش خود را می کنند تا به دانش آموزان ما یاد دهند که چگونه از آن به طور مسئولانه استفاده کنند. بسیاری فناوری را به عنوان یک دارایی آموزشی می‌دانند، و من مدت‌هاست بر این باور بوده‌ام که دانش‌آموزان زمانی که درس‌هایشان به اندازه کافی از آن استفاده می‌کنند، بیشتر درگیر می‌شوند.

با این حال، همانطور که ضرب المثل قدیمی لاتین می گوید، همه چیز تغییر می کند و ما با آنها تغییر می کنیم. هیچ کس این واقعیت را بهتر از معلمان نمی داند. زمانی که ChatGPT در نوامبر گذشته به جریان اصلی تبدیل شد، نمی‌توانستیم پیش‌بینی کنیم که چگونه کارمان می‌تواند تأثیر بگذارد.

طبق گزارش رویترز، همانطور که مشخص شد، ChatGPT سریعترین برنامه مصرف کننده در تاریخ بود که تنها دو ماه پس از راه اندازی به 100 میلیون کاربر فعال رسید. برای زمینه، TikTok نه ماه طول کشید و اینستاگرام دو سال بر اساس داده های Sensor Tower، یک شرکت تجزیه و تحلیل داده های دیجیتال، برای رسیدن به همان نقطه عطف.

ناگهان انجام تمام تلاشم به اندازه کافی خوب به نظر نمی رسید. تا زمانی که سال تحصیلی بعدی شروع شود، به دانشی در مورد هوش مصنوعی نیاز خواهم داشت که یک سال پیش اصلاً ضروری یا حتی ضروری به نظر نمی رسید. من بیشتر تابستان امسال را صرف یادگیری خواهم کرد تا جایی که بتوانم در مورد تأثیر هوش مصنوعی بر آموزش، دانش آموزان و فضاهای کلاس درس. شاید مهمتر از همه، من باید در مورد نحوه ترکیب اخلاقی هوش مصنوعی در تدریس خود هوشمندتر باشم. با در نظر گرفتن این اهداف، با روحیه آشنایی با هوش مصنوعی شروع به جستجوی منابع کردم. بالاخره بهترین دفاع یک حمله خوب است. در اینجا برخی از چیزهایی است که من یاد گرفتم.

اخلاق و هوش مصنوعی در آموزش

نگرانی‌ها در مورد اینکه آیا رایانه‌ها و ربات‌ها جایگزین انسان‌ها در هر حرفه‌ای خواهند شد، به قدمت روز گذشته است و این ترس واقعی وجود دارد که هوش مصنوعی شکاف درآمدی را در بسیاری از مشاغل و حرفه‌ها – به ویژه معلمان – افزایش دهد. این مسائل مشروع (و ترسناک) هستند و باید مورد توجه قرار گیرند. اما بسته به اینکه از چه کسی بپرسید، هوش مصنوعی در آینده نزدیک جایگزین معلمان خواهد شد یا نیست.

بیل گیتس به طور مشهور اشاره کرد که هوش مصنوعی در آستانه تدریس به خوبی معلمان است (و برای برخی اشاره می کند که به زودی جایگزین خواهیم شد)، اما او خواهد شد این را بگو گیتس میلیاردها دلار بر روی ایده‌های خود در مورد چگونگی آموزش سرمایه‌گذاری کرده است و احتمالاً می‌خواهد بازده سرمایه‌گذاری‌اش را ببیند – موضوعی که خود سؤالات اخلاقی را ایجاد می‌کند.