آدرس اصلی هر URL نیز از سه بخش تشکیل شده است که عبارت‌اند از:
- عبارت WWW: این عبارت نام‌آشنا که در ابتدای هر نام دامنه‌ای وجود دارد، مخفف کلمه World Wide Web و به معنای شبکه گسترده‌ی جهانی است.
- نام اصلی دامنه: قسمت اصلی هر Domin Name، نام دامنه است. به‌عنوان مثال، دامنه زومیت در مثال فوق Zoomit نام دارد.
- پسوند دامنه یا TLD: هر نام دامنه یک TLD یا پسوند نیز دارد. در مثال ذکرشده، TLD دامنه زومیت ir است. این TLD مخصوص سایت‌هایی است که در منطقه جغرافیایی ایران قرار دارند.
مسیرهای داخلی سرور
قسمت سوم هر URL، مسیرهای داخلی مختلف هر کدام از صفحات یا فایل‌ها را سرویس میزبانی وب مشخص می‌کند. به‌عنوان مثال «ساختمان A، طبقه سوم، واحد ۶، اتاق مالی» نمونه‌ای از آدرس داخلی یک ساختمان در دنیای واقعی است.
اکنون در آدرس عبارت بعد از نام دامنه و اسلش، مسیر رسیدن به صفحه دسته‌بندی محصولات را که Product است، مشخص می‌کند. در واقع، هر چیزی که پس از اسلش و دامنه بیاید، نشان‌دهنده مسیرهای داخلی برای رسیدن به فایل موردنظر در سرور است.
سایر بخش‌ها در ساختار آدرس‌های دیجیتالی
پورت
گاهی اوقات ممکن است URLای را مشاهده کنید که پس از نام دامنه و قبل از مسیرهای داخلی، اعدادی وجود داشته باشند. به این اعداد، پورت گفته می‌شود. برای درک بهتر، به مثال زیر نگاه کنید:
www.zoomit.ir:433
عدد ۴۳۳، پورت پروتکل https است و درگاه دسترسی به منابع روی سرور را نشان می‌دهد. ناگفته نماند که این اعداد به‌صورت خودکار در پروتکل‌های ارتباطی http و https حذف می‌شوند؛ اما برای سایر پروتکل‌های ارتباطی، باید از پورت استفاده شود.
پوشه‌ها
برخی از وب‌سایت‌ها برای دسته‌بندی بهتر مطالب یا محصولات خود، دسته‌بندی‌های مختلفی را ایجاد می‌کنند. این دسته‌بندی‌ها که در ساختار‌بندی اصولی سایت‌ها نقش مهمی دارند، ممکن است باعث افزایش طول URL-ها شوند. در واقع این احتمال وجود دارد که بعد از نام دامنه در URL، نام دسته‌های مختلف با اسلش از هم جدا شده باشند. به عبارات بین هر دو اسلش که باعث تفکیک دسته‌بندی‌ها شده‌اند، پوشه می‌گویند. به مثال زیر دقت کنید.
/list/powerbank