برای کاهش وزن (چربی بدن) باید در «کمبود کالری» باشید. این بدان معنی است که شما یا باید کالری کمتری نسبت به مصرف بدن خود مصرف کنید یا برای سوزاندن کالری بیشتر از آنچه که مصرف می کنید ورزش کنید.

در چند روز اول کمبود کالری، بدن از ذخایر گلیکوژن به عنوان منبع انرژی استفاده می کند.

آدام کالینز در وب سایت مکالمه می نویسد: گلیکوژن رشته ای از گلوکز است که از کربوهیدرات هایی که می خورید به دست می آید. از آنجایی که کربوهیدرات ها منبع اصلی انرژی برای بدن هستند، هر گلوکزی که بدن بلافاصله استفاده نمی کند به عنوان گلیکوژن ذخیره می شود تا بعداً برای انرژی استفاده شود.

مولکول های کربوهیدرات به آب متصل می شوند، بنابراین وقتی بدن گلیکوژن را ذخیره می کند، آب همراه با آن در ماهیچه ها ذخیره می شود. با مصرف ذخایر گلیکوژن بدن مقدار زیادی آب نیز دفع می کند. به همین دلیل است که برخی از افراد ممکن است در ابتدای رژیم احساس کنند که مقدار قابل توجهی وزن از دست می دهند.

ذخایر گلیکوژن تنها چند روز دوام می آورد، بنابراین بدن کالری اضافی را به عنوان چربی ذخیره می کند تا در صورت نیاز از آن استفاده کند. وقتی ذخایر گلیکوژن تخلیه می شود، بدن برای انرژی به چربی تبدیل می شود. اما همه بافت ها، از جمله مغز، نمی توانند از چربی به عنوان منبع انرژی استفاده کنند. بنابراین، هنگامی که شما در کمبود کالری هستید، بدن باید ماهیچه ها را متابولیزه کند.

پروتئین (از غذایی که می خورید) در ماهیچه های شما ذخیره می شود. بدن می تواند این پروتئین ذخیره شده را به گلوکز تبدیل کند تا به عنوان انرژی مورد استفاده قرار گیرد. وقتی این اتفاق می افتد، بافت ماهیچه ای را از دست می دهید. این عواقب قابل توجهی دارد، از جمله کاهش متابولیسم و ​​در نهایت می تواند منجر به افزایش وزن پس از کاهش وزن شود.

کاهش توده عضلانی

عوامل زیادی می توانند بر میزان از دست دادن عضلات در طول کمبود کالری تأثیر بگذارند. در حالی که زمانی اعتقاد بر این بود که هر چه چربی بیشتری داشته باشید، عضله کمتری را به دلیل کمبود کالری از دست خواهید داد، امروزه این موضوع رد شده است. نشان داده شده است که افراد چاق و لاغر هنگام رژیم گرفتن، عضلات خود را به همان میزان از دست می دهند.

با این حال، قومیت و ژنتیک نیز می تواند نقش داشته باشد. مطالعات نشان می‌دهد که سیاه‌پوستان در مقایسه با افراد سفیدپوست، در صورت کمبود کالری، توده عضلانی بیشتری از دست می‌دهند.

تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که برخی از انواع ژنتیکی می‌توانند بر واکنش برخی افراد به رژیم غذایی و میزان از دست دادن عضلات تأثیر بگذارند.

صرف نظر از کاهش تدریجی یا سریع وزن، کاهش توده عضلانی رخ خواهد داد. یکی از مهم ترین عوامل در تعیین میزان توده عضلانی شما این است که در نهایت چقدر وزن از دست می دهید. اگر فردی 10 درصد از وزن بدن خود را از دست بدهد، معمولاً حدود 20 درصد آن را توده بدون چربی تشکیل می دهد (بخشی از توده بدن که چربی نیست، مانند ماهیچه). این مقدار می تواند برابر با چند کیلوگرم عضله باشد.