براساس مطالعه‌ی اخیر محققان، تنها ۲۰ تا ۲۵ دقیقه فعالیت بدنی روزانه می‌تواند با خطر مرگ‌ومیر ناشی از سبک زندگی بی‌تحرک مقابله کند. این مطالعه همچنین نشان داد که میزان بالای فعالیت بدنی روزانه، بدون درنظرگرفتن مدت‌زمانی که در هر روز نشسته‌اید، خطر مرگ‌ومیر را بیشتر کاهش می‌دهد.

بزرگسالان در کشورهای توسعه‌یافته، به‌طور متوسط ۹ تا ۱۰ ساعت در روز را (بیشتر در ساعات کاری) در حالت نشسته به‌ سر می‌برند. به‌گفته‌ی محققان، سبک زندگی بسیار بی‌تحرک با افزایش خطر مرگ مرتبط است.

روش تحقیق و گردآوری داده‌ها

بسیاری از تحقیقات منتشرشده‌ی پیشین درمورد فعالیت بدنی برای مقابله با یک‌جا نشستن‌های طولانی، بر داده‌های جمع‌آوری‌شده متمرکز بودند و به رویکردی کلی و بدون جزئیات منجر می‌شدند. محققان برای غلبه بر این مشکل، داده‌های فردی شرکت‌کنندگان را از چهار گروه از افراد مجهز به ردیاب‌های فعالیت بدنی جمع‌آوری کردند تا دریابند که آیا فعالیت بدنی ممکن است ارتباط بین میزان بی‌تحرکی و مرگ‌ومیر (و بالعکس) را تغییر دهد؟ یا اینکه چه میزان فعالیت بدنی و یک‌جانشستن ممکن است روی خطر مرگ‌ومیر تاثیرگذار باشد؟

داده‌های مورداستفاده توسط محققان به ۱۲ هزار فرد حداقل ۵۰ ساله مربوط می‌شدند که حداقل به‌مدت ۴ روز و روزانه ۱۰ ساعت فعالیت‌های آن‌ها ردیابی شده بود. شرکت‌کنندگان به‌مدت ۲ سال تحت‌نظر قرار گرفتند و جزئیاتی مانند جنسیت، سطح تحصیلات، قد، وزن، سابقه‌ی سیگارکشیدن، مصرف الکل و ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی، سرطان و دیابت را ارائه کرده بودند.

یافته‌های کلیدی

درمجموع ۵۹۴۳ نفر از شرکت‌کنندگان در مطالعه، روزانه کمتر از ۱۰ ساعت‌ و نیم را در حالت نشسته سپری می‌کردند و ۶۰۴۲ نفر نیز ۱۰ ساعت‌ و نیم یا بیشتر از آن بی‌تحرک بودند. بررسی آمار مرگ‌ومیرها نشان داد که در طول یک دوره‌ی ۵ ساله، ۸۰۵ نفر (۷ درصد) از این تعداد جان خود را از دست داده بودند که از میان آن‌ها ۳۵۷ نفر (۶ درصد) روزانه کمتر از ۱۰ ساعت‌ و نیم را در حالت نشسته سپری می‌کردند؛ در مورد ۴۴۸ نفر نیز این عدد به بالای ۱۰ ساعت و نیم در روز می‌رسید.

تجزیه‌وتحلیل داده‌های ردیاب فعالیت نشان داد که بی‌تحرکی بیشتر از ۱۲ ساعت در روز در مقایسه با ۸ ساعت بی‌تحرکی، با افزایش ۳۸ درصدی در آمار مرگ‌ومیر همراه بود؛ البته این آمار درمورد افرادی صادق بود که روزانه کمتر از ۲۲ دقیقه فعالیت شدید یا متوسط بدنی داشتند و کسانی که روزانه بیشتر از ۲۲ دقیقه فعالیت بدنی متوسط تا شدید داشتند با احتمال مرگ کمتری مواجه بودند.

نتیجه‌ی پژوهش‌های محققان نشان داد که صرف‌نظر از میزان بی‌تحرکی افراد، فعالیت بدنی شدید تا متوسط خطر مرگ‌ومیر را کاهش می‌دهد؛ به‌عنوان مثال مشخص شد که ۱۰ دقیقه فعالیت بدنی بیشتر در روز، خطر مرگ افرادی را که کمتر از ۱۰ ساعت و نیم در روز بی‌تحرک بودند ۱۵ درصد کمتر می‌کرد. این عدد درمورد افرادی که بیش‌ از ۱۰ ساعت و نیم در روز بی‌تحرک بودند به ۳۵ درصد می‌رسید. فعالیت بدنی با شدت کم فقط با خطر کمتر مرگ در میان افراد بسیار کم‌تحرک (۱۲ ساعت در روز) مرتبط بود.

محدودیت‌ها و نتیجه‌گیری

مطالعه‌ی اخیر یک مطالعه‌ی مشاهده‌ای است و نمی‌تواند علت و معلول را تعیین کند. محققان اذعان کردند که قادر به تکرار فعالیت‌های بدنی و ساعات کم‌تحرکی نبودند و این موضوع از ایجاد هرگونه تغییری در هر دو، در طول زمان جلوگیری می‌کند. عوامل بالقوه‌ی تأثیرگذار مانند رژیم غذایی، مشکلات حرکتی و سلامت عمومی نیز در این مطالعه در نظر گرفته نشده‌اند. از سوی دیگر ردیاب‌های فعالیت بدنی ممکن است همه‌ی فعالیت‌های بدنی و شدید متناظر آن‌ها مانند دوچرخه‌سواری، تمرین‌های مقاومتی و باغبانی و را درست طبقه‌بندی نکنند.

محققان از مطالعه‌ی اخیر خود نتیجه گرفتند که مقادیر کمی از فعالیت بدنی متوسط تا شدید (MVPA) ممکن است استراتژی موثری برای کاهش خطر مرگ‌ومیر ناشی از کم‌تحرکی بالا باشد؛ به عبارت دیگر ۲۲ دقیقه MVPA خطر کم‌تحرکی بالا را ازبین می‌برد. پژوهشگران می‌گویند: «تلاش برای ترویج فعالیت بدنی ممکن است مزایای سلامتی قابل‌ توجهی برای افراد داشته باشد.»