وگان‌ها در برابر گوشتخوارها
به‌طور کلی، رژیم‌های غذایی که فرآورده‌های حیوانی بیشتری داشته باشند، تأثیر بیشتری بر محیط می‌گذارند. به ازای هر واحد غذایی مصرفی، گوشت و لبنیات بین سه تا ۱۰۰ مرتبه نسبت به غذاهای گیاهی، بر محیط اثر می‌گذارند.
نتایج اخیر به معنی تفاوت‌های چشمگیر بین دو طرف طیف وگان‌ها و گوشتخوارها است. در این پژوهش وگان‌ها از نظر انتشار گازهای گلخانه‌ای نسبت به گوشتخوارها، تنها ۲۵ درصد بر محیط تأثیر می‌گذارند. دلیل این مسئله این است که گوشت، نیاز به زمین بیشتری دارد که به معنی جنگل‌زدایی و ذخیره‌سازی کربن کمتر در درخت‌ها است. همچنین یکی از پیش‌نیازهای تولید گوشت، مصرف کود است که برای تغذیه‌ی گیاهان و در نهایت تغذیه‌ی حیوانات به کار می‌رود. این کود از سوخت‌های فسیلی به دست می‌آید. همچنین گاوها و دیگر حیوان‌ها هم به‌طور مستقیم گازهایی را از خود منتشر می‌کنند.
اما مسئله تنها به انتشار گازها ختم نمی‌شود. گیاهخواران در مقایسه با گوشتخوارهای پرمصرف فقط ۲۵ درصد بر کاربری زمین، ۴۶ درصد بر مصرف آب، ۲۷ درصد بر آلودگی آب و ۳۴ درصد بر تنوع زیستی تأثیر می‌گذارند.
حتی رژیم‌های کم‌گوشت نیز نسبت به رژیم‌های پرگوشت، ۷۰ درصد اثر زیست‌محیطی کمتری دارند. این نکته مهم است؛ زیرا نشان می‌دهد که برای ایجاد تفاوت چشمگیر، لازم نیست حتماً به گیاهخواری یا رژیم وگان روی بیاورید.
یافته‌های فوق از این جهت حائز اهمیت هستند که نظام غذایی، عامل ۳۰ درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای، ۷۰ درصد مصرف آب شیرین جهانی و ۷۸ درصد آلودگی آب شیرین است. نزدیک به سه‌چهارم از خشکی‌های عاری از یخ جهان تحت تأثیر مصارف انسانی به‌ویژه برای کشاورزی و تغییرات زمین مثل جنگل‌زدایی قرار گرفته‌اند که عامل اصلی از بین رفتن تنوع زیستی است.
در بریتانیا، گوشتخواری در طول دهه‌ی منتهی به سال ۲۰۱۸ کاهش یافت؛ اما استراتژی ملی غذا و کمیته‌ی تغییرات اقلیمی این کشور به‌منظور دستیابی به اهداف زیست‌محیطی، کاهش ۳۰ الی ۳۵ درصدی مصرف گوشت را توصیه می‌کند.
مصرف گوشت، انتخابی شخصی است؛ عادتی دیرینه که سختی می‌توان آن را تغییر داد؛ اما بر اساس پژوهش اخیر و پژوهش‌های دیگر، نظام غذایی آثار محیطی و سلامتی عمده‌ای دارد که می‌توان آن‌ها را با گذار تدریجی به سمت رژیم‌هایی گیاهی‌تر کاهش داد. پژوهشگرها امیدوارند این پژوهش، سیاست‌گذاران را در جهت اقدام عملی و هدایت مردم به گزینه‌های پایدارتر و درعین‌حال مصرف غذایی مقوی، مقرون‌به‌صرفه و لذیذ تشویق کند.