جهان آغازین، مکانی چسبناک با ضخامت بالا بود و به مدت چند هزار سال با پلاسمای کدر پر شده بود. این پلاسمای کدر، توده‌ای از ذره‌های زیراتمی بود که برای انقباض و تبدیل‌شدن به اتم بیش از اندازه داغ بود. عدم شفافیت جهان آغازین، دیدن اتفاقات آن زمان را غیرممکن می‌سازد؛ با این‌حال فصل‌های اولیه‌ی تاریخ جهان برای بسیاری از کیهان‌شناس‌ها جذابیت دارند، زیرا مرحله‌ای برای موجودیت همه چیز به شمار می‌روند.
دانشمندان تصور می‌کنند جهان آغازین با مقادیر یکسان ماده و پادماده پر شده بود که در نهایت یکدیگر را نابود کردند و تنها مقدار اندکی ماده در جهان کنونی باقی ماند. این پرسش که چرا مقدار یکی از آن‌ها بیشتر بود همچنان به صورت یک راز باقی مانده است و فیزیک‌دان‌ها همچنان در صدد پاسخ به این پرسش هستند.
در نهایت جهان سرد شد و اتم‌ها و سپس مولکول‌هایی عجیب‌وغریب شروع به شکل‌گیری کردند. اولین مولکولی که در جهان شکل گرفت، تنها از دو عنصر هیدروژن و هلیوم ساخته شده بود. این مولکول‌ها در نهایت ترکیبی موسوم به هلیوم هیدرید را ساختند. این واکنش شیمیایی در واقع ترکیبی هلیومی را ایجاد کرد که به نظر می‌رسد نباید وجود داشته باشد.