باتوجه به مثال انبر باربیکیو، وجود صورت‌های کوتاه به‌راحتی قابل‌توضیح است؛ اما اکنون این سؤال پیچیده‌تر مطرح می‌شود که اگر صورت‌های کوتاه در گازگرفتن کارآمدتر عمل می‌کنند، پس چرا پستانداران بزرگ‌تر صورت‌های کشیده‌تر دارند. پاسخ در این واقعیت نهفته است که حیوانات بزرگ‌تر به‌طور طبیعی ماهیچه‌های بزرگتری دارند و می‌توانند راحت‌تر گاز بگیرند. آن‌ها در مقایسه با خویشاوندان کوچک‌تر خود، فشار کم‌تری را در گاز گرفتن متحمل می‌شوند.
به‌عبارت دیگر، پستانداران بزرگ‌تر به سادگی از عهده‌ی داشتن جمجه‌های کشیده‌تری برمی‌آیند که در طیف مختلفی از موقعیت‌ها کاربرد دارد. در گیاه‌خواران داشتن صورت‌های کشیده‌تر، دسترسی به برگ‌های بیشتر یا خوردن لقمه‌های بزرگ‌تر را آسان‌تر می‌کند. در مورد گوشت‌خواران نیز صورت‌های بلندتر می‌تواند دندان‌های نیش بزرگتری را در دهان جای دهد یا به بسته‌شدن سریع‌تر فک کمک کند.
توضیحی برای استثنائی‌ها
توضیح محققان درخصوص موارد استثنائی CREA این است که چنین مواردی تقریبا همیشه با تغییری بزرگ در رژیم غذایی همراه بوده است. خانواده‌ی سگ نمونه‌ای عالی برای این موضوع به‌شمار می‌رود. این گروه شامل شکارچیان طعمه‌کوچکی مانند روباه و شکارچیان طعمه‌بزرگ‌تری مانند گرگ می‌شود. هم شکارچیان طعمه‌کوچک و هم شکارچیان طعمه‌بزرگ در گروه‌های غذایی خود از الگوی CREA پیروی می‌کنند. به‌عبارت دیگر افراد بزرگ‌تر در گروه روباه‌ها چهره‌های کشیده‌تر خواهند داشت.
از سوی دیگر، هرچند گرگ‌ها از روباه‌ها بزرگ‌تر هستند، صورت‌های کوتاه‌تری نسبت روباه‌های بزرگ‌تر دارند. به‌گفته‌ی محققان، چنین چیزی بدین دلیل اتفاق می‌افتد که آن‌ها طعمه‌های بزرگتری شکار می‌کنند و به همین دلیل به قدرت بیشتر برای گاز گرفتن نیاز دارند.