به طور کلی، متقاعد کننده ترین شواهد فسیلی مربوط به دوره کرتاسه اولیه، حدود 132 میلیون سال پیش است. با این حال، قدیمی ترین شواهد فسیلی از جوانه گل به دوره ژوراسیک، حدود 164 میلیون سال پیش برمی گردد. به طوری که Florigerminis jurassica نامیده می شود، در چین کشف شد. اما با توجه به تعاریف مختلف اندام گل، همه دانشمندان موافق نیستند که این گونه آنژیوسپرم است.
گل ها را می توان با جزئیات بالا حفظ کرد. حدود 34 تا 38 میلیون سال پیش، شیره درختان و رزین گلبرگ ها و دانه های یک گل فسیل شده در جنگل های مخروطی بالتیک را فسیل کردند. بزرگترین گل فسیلی کهربا شناخته شده است، این گل سه سانتی متر قطر و سه برابر بیشتر گل های فسیلی دارد و جزئیات زیبایی را نشان می دهد.
ژوراسیک یا کرتاسه؟
زمان تکامل گل هنوز موضوع بحث بین دانشمندان است، اما بیشتر دانشمندان در یکی از دو گروه قرار می گیرند: ژوراسیک یا کرتاسه. بر اساس تجزیه و تحلیل داده های مولکولی (DNA یا توالی پروتئین)، گل ها ممکن است بسیار قدیمی تر از آن چیزی باشند که فسیل ها نشان می دهند. بنابراین سن آنها می تواند به دوره ژوراسیک در حدود 145 میلیون سال پیش یا حتی دوره تریاس در حدود 201 میلیون سال پیش برگردد.
قدیمی ترین گل فسیلی متعلق به دوره ژوراسیک، حدود 164 میلیون سال پیش است
موجودات زنده از دودمان اصلی (گروهی از موجودات که از یک اجداد مشترک به وجود آمده اند) نیز می توانند در طول تکامل همگرا شوند. اما دانشمندان همیشه در مورد اینکه کدام موجودات زنده به کدام نظم تکاملی تعلق دارند، توافق ندارند. بنابراین ما باید تمام اطلاعاتی را که داریم برای درک دقیق تر تکامل گل ها ترکیب کنیم.
رمزگشایی گذشته با داده های مولکولی
برای دانشمندان مهم است که بدانند گیاهان گلدار چه زمانی و چگونه به وجود آمدند و چگونه از گیاهان دیگر جدا شدند. این اطلاعات به ما کمک می‌کند تا بفهمیم که چگونه کریپتیدها با محیط‌های مختلف سازگار می‌شوند، روابط آنها با دیگر ارگانیسم‌ها و واکنش‌شان به رویدادهای مهم زمین‌شناسی مانند تغییرات آب‌وهوایی و انقراض‌های دسته‌جمعی.
یکی از روش هایی که دانشمندان برای تعیین زمان رویدادهای تکاملی استفاده می کنند، ساعت مولکولی است. بر اساس این مفهوم، جهش های ژنتیکی تمایل دارند با سرعت ثابتی در طول زمان و در بین گونه ها تجمع پیدا کنند. نرخ پرش را می توان به نرخ تیک تاک ثابت یک ساعت تشبیه کرد.
تغییرات در توالی ژنی بین گونه‌های مختلف می‌تواند به دانشمندان بگوید چه زمانی گونه‌ها از اجداد مشترک خود فاصله گرفتند. برای ساخت یک ساعت مولکولی، محققان این بخش‌های ژنی را که در طول تکامل این گونه حفظ شده‌اند، تجزیه و تحلیل کردند.
به عنوان مثال، با مقایسه DNA، محققان می‌توانند تخمین بزنند که آنژیوسپرم‌های فعلی و نزدیک‌ترین خویشاوندان آنها، مانند آنژیوسپرم‌ها، چه زمانی از هم جدا شده‌اند. درختان مخروطی نمونه ای از اسپرم ها هستند. دانشمندان همچنین می توانند فاصله گونه های مرموز را با مقایسه DNA آنها تخمین بزنند.