اولین تانک هایی که وارد میدان جنگ شدند

تانک ها نمادی از جنگ مدرن هستند. از استراتژی حمله رعد اسا آلمان از طریق لهستان و فرانسه در آغاز جنگ جهانی دوم تا استفاده از تانک های مدرن اصلی نبرد در خط مقدم اوکراین در سال 2024، این خودروهای زرهی شاهد نبردهای بی شماری در قرن 20 و 21 بوده اند. با اینحال منظور همیشه این نیست. برای هزاران سال، ارتش‌های پیاده و سواره نظام در میدان‌های باز گرد هم می‌آمدند تا اینکه انقلاب صنعتی آغازگر جنگ مکانیزه بود. فناوری های جدید مانند مسلسل، توپخانه دقیق و تفنگ های دوربرد این نوع رویارویی را غیرممکن می کرد.

در سه ماه اول جنگ جهانی اول، ارتش فرانسه، آلمان و بریتانیا در مجموع 380000 سرباز را از دست دادند – رقمی بی سابقه – و تا پایان سال 1914 تعداد کشته ها و زخمی ها از چهار میلیون نفر گذشت. این تلفات عظیم مستقیماً منجر به شروع جنگ خندق در جبهه غربی شد، جایی که خط مقدم در امتداد یک سری سنگر از مرز سوئیس تا کانال مانش ایجاد شد. در سال‌های 1915 و 1916، جبهه غرب در بن بست قرار داشت و حملات متعدد از هر دو طرف به هزاران تلفات منجر شد و هیچ دستاوردی نداشت. انگلیسی ها و فرانسوی ها سرانجام مخفیانه خودروهای زرهی یا تانک ها را برای غلبه بر این بن بست ساختند. در ادامه این مقاله قصد داریم شما را با اولین تانک هایی که وارد میدان جنگ شدند آشنا کنیم.

1- مارک I

تانک مارک یک محصول کمیته محوطه سازی بریتانیا بود که هدف آن ایجاد یک خودروی زرهی غیر قابل نفوذ در برابر شلیک گلوله و له کردن و عبور از موانعی مانند سنگر و سیم خاردار بود ویلی کوچولو (ویلی کوچولو) در نهایت به این نام خوانده شد ویلی بزرگ (Big Willie) تا اینکه سرانجام با نام Mark I وارد خدمت ارتش بریتانیا شد. تانک های Mark I اولین تانک هایی بودند که در میدان نبرد شاهد عملیات بودند و در نبرد سوم در 15 سپتامبر 1916 علیه آلمان ها جنگیدند.

بریتانیایی ها 150 نمونه از Mark I را در دو نوع ساختند – نوع ماده 75 که به دو مسلسل سنگین ویکرز آب خنک مجهز بود و نوع 75 مرد که این بار به یک تفنگ 6 پوندی در هر طرف مجهز بود. از یک پلت فرم خارجی این مخازن همچنین دارای ساختار چرخ دم هستند که برای کنترل حرکت، تعادل و پشتیبانی در هنگام عبور از سنگرها استفاده می شود که ظاهراً در نسخه های بعدی به دلیل مشکل عدم اطمینان حذف شده است. بریتانیایی‌ها در نهایت نسخه‌های جدیدتری از تانک را دریافت کردند که به Mark II، III، IV و V منتهی می‌شد. این نسخه‌ها زره‌های بهبود یافته، موتور قدرتمندتر و حتی مسلسل‌های بیشتری داشتند. پس از رسیدن این توپچی ها به خط مقدم، تانک های اصلی مارک I به وظایف غیر رزمی، از جمله تدارکات زرهی و سیگنال دهی بی سیم مجهز به یک آنتن بزرگ منتقل شدند.

2- اشنایدر CA 1

تانک ها در طول جنگ جهانی اول هنوز یک مفهوم جدید بودند، بنابراین ما هنوز طرح استاندارد بدنه و برجک تانک های مدرن امروزی را نداشتیم. تانک سازان اولیه طرح های مختلفی را آزمایش کردند و اولین تانک فرانسوی – Schneider CA 1 – بر اساس تراکتور آمریکایی Holt ساخته شد که در نهایت به شرکت تراکتور کاترپیلار تبدیل شد. CA 1 یک محفظه زرهی اولیه است که بر روی شاسی تراکتور هولت نصب شده است. این تانک دارای یک اسلحه 75 میلی متری اشنایدر در گوشه جلو سمت راست و دو مسلسل 8 میلی متری Hotchkiss M1914 بود که در یک تفنگ در هر طرف نصب شده بودند.

یک موتور 75 اسب بخاری این تانک را تامین می کرد و حداکثر سرعت آن 8 کیلومتر در ساعت بود. تانک اشنایدر CA 1 دارای 6 خدمه بود که شامل یک فرمانده، راننده، مهندس و سه توپچی بود. علاوه بر طراحی شاسی جعبه ای، CA 1 دارای یک دماغه نوک تیز برای کمک به دید راننده بود، اما همچنین دارای یک میله شنی در جلو و یک دم برای عبور از موانع در خط جلو، از جمله سیم خاردار و خندق بود. این طراحی به CA 1 ظاهری شبیه یک کشتی داد و ژنرال جوفر که 400 نمونه از این تانک را سفارش داد، آنها را “نبرد ناوهای زمینی” نامید.

با این حال، CA 1 در دوران تصدی خود چندان موفق نبود. اولین ماموریت او در 16 آوریل 1917 یک فاجعه بود. از 132 تانکی که در آن روز مستقر شدند، تنها 56 تانک از نبرد جان سالم به در بردند. بسیاری از تانک ها قادر به غلبه بر موانعی نبودند که با آن روبرو بودند و زره آنها به اندازه کافی قوی نبود که بتواند در برابر آتش مستقیم توپخانه آلمانی مقاومت کند. بیشتر تانک‌های زنده‌مانده نیز در نهایت به وظایف آموزشی یا لجستیکی منتقل شدند و تنها تعداد کمی در حملات ضعیف با پشتیبانی سنگین پیاده نظام شرکت کردند.

3- سنت شامون

تانک سنت چاموند پسر عموی اشنایدر CA 1 است و این دو تانک به صورت موازی توسعه داده شدند. مانند اشنایدر، St. Chammond طراحی مشابه جعبه شنی دارد، اما دارای یک تفنگ 75 میلی متری در جلو و مرکز تانک است. علاوه بر این، سنت چاموند دارای چهار مسلسل – یکی در هر طرف – برای درگیری با پیاده نظام است. با این حال، تانک دماغه ای بلند و آویزان داشت – به این معنی که فاقد یک سکوی پایدار بود و می توانست به راحتی در زمین فرو رود، به خصوص هنگام عبور از زمین های ناهموار، موانع و سنگرها.

این تانک سنگین اولین نبرد خود را در 5 می 1917 در Laffaux Mill مشاهده کرد. با این حال، افتتاحیه فاجعه آمیز بود و تنها سه تانک توانستند بر موانع میدان نبرد غلبه کنند و بقیه در سنگرهای دشمن گیر کردند. فرانسوی ها به زودی استفاده از آنها را به عنوان تانک های تهاجمی متوقف کردند، اما آنها اغلب به عنوان اسلحه های تهاجمی متحرک موثر بودند. این کارایی آنها را به نسخه اولیه اسلحه های تهاجمی متحرک مانند Sturmgeshütz III – یکی از خطرناک ترین تانک های قدرت های محور در جنگ جهانی دوم تبدیل کرد.

4- Sturmpanzerwagen A7V

اگرچه کشورهای عضو آنتانت سه گانه (قرارداد قبل از جنگ جهانی اول بین بریتانیا، فرانسه و روسیه) به جنگ زرهی اعتقاد داشتند، آلمانی ها عموماً آنها را هیولاهایی آهسته و غیرقابل اعتماد می دیدند که می توانند با آتش توپخانه شکست یا با زره شکست بخورند. گلوله های سوراخ کننده . با این حال، شوک دیدن یک جعبه زرهی که با شلیک مسلسل قابل مهار نبود، آنها را به ساخت تانک خود سوق داد. Daimler-Motoren-Gesellschaft، سلف یکی از قدیمی ترین برندهای خودرو، اولین نمونه اولیه تانک آلمانی – Sturmpanzerwagen A7V – را در سال 1917 برای بخش حمل و نقل وزارت جنگ آلمان تولید کرد.

این تانک که رسماً به عنوان بخش حمل و نقل خودروهای زرهی تهاجمی تعیین شده است، مجهز به یک تفنگ صحرایی 57 میلی‌متری و شش مسلسل Maxim MG08 است – دو قبضه در هر طرف و دو قبضه در عقب. مسلسل های آن به دو اپراتور، معادل 14 پرسنل نیاز داشت. علاوه بر این، این تانک دارای راننده، مکانیک، علامت دهنده و فرمانده بود. بدین ترتیب این تانک آلمانی برای انجام عملیات معمولی به 18 سرباز نیاز داشت. این تانک نیز دارای مهمات زیادی بود که به بیش از 30 تن می رسید. با وجود استفاده از دو موتور دایملر با قدرت 100 اسب بخار. برای نیروی محرکه، A7V حداکثر سرعت 4.8 کیلومتر در ساعت در جاده های خارج از جاده دارد و تنها می تواند حدود 60 کیلومتر را با مخزن 500 لیتری خود طی کند.

آلمان 100 دستگاه A7V را در اکتبر 1917 سفارش داد و 20 تانک از این تانک به سرعت تحویل داده شد. A7V اولین بار در 21 مارس 1918 نبرد را در نزدیکی سنت کوئنتین فرانسه مشاهده کرد، زمانی که 5 A7V شروع به پیشروی در خطوط بریتانیا کردند. در طول این حمله، سه تانک به دلیل نقص مکانیکی یا گیر افتادن در موانع از کار خارج شدند. با این حال، دو A7V باقی مانده به حمله خود ادامه دادند و با موفقیت با اهداف خود درگیر شدند. با وجود موفقیت در نبرد اول، A7V ها در نبرد دوم Villers-Bretonneux در 24 آوریل 1918 ناموفق بودند. این شکست منجر به خروج تانک از خدمت و لغو سفارش تانک های باقی مانده شد.

5- رنو اف تی

این تانک اولین تانک ساخته شده توسط فرانسوی ها نبود، اما ماندگارترین تانک را داشت و یکی از خودروهای نظامی است که مسیر تاریخ را تغییر داد. این دوام به همین دلیل است که رنو FT را اولین تانک مدرنی می‌دانند که بدنه و برجکی دارد که هنوز هم در بیشتر تانک‌های مدرن امروزی می‌توانید پیدا کنید. برخلاف طرح های قبلی که هیولاهای کند و سنگینی بودند، رنو اف تی تانک فشرده و چابکی بود که بر میدان های نبرد جنگ جهانی اول حکومت می کرد. این خودرو از موتور 4.5 لیتری چهار سیلندر با قدرت 39 اسب بخار بهره می برد.

با این حال، تنها هفت تن وزن داشت و تنها دو خدمه داشت – یک راننده و یک توپچی/فرمانده. علاوه بر این، این تانک فرانسوی مجهز به مسلسل 7.92 میلی متری Hotchkiss یا تفنگ 37 میلی متری Puteaux SA 18 لوله کوتاه است. اولین عملیات FT در 31 مه 1918 بود، زمانی که 31 تانک از هنگ توپخانه ویژه 501 پیشروی آلمان را در Ploissy-Chazelle دفع کردند. این هنگ زرهی به تنهایی دو ستون از نیروهای آلمانی را شکست داد و تنها پنج تانک را از دست داد. این نشان دهنده پتانسیل بالای تانک رنو اف تی بود و بسیاری از کشورها از جمله ایالات متحده آن را سفارش دادند یا مجوز ساخت آن را تحت لیسانس دریافت کردند.