در سال ۲۰۲۲، ارزش کل صادرات کالاهای جهان به تقریباً ۲۵ تریلیون دلار رسید. با تکامل تجارت بین‌المللی، اثرات جهانی‌سازی و پیشرفت تکنولوژی، تجارت جهانی طی ۲۰ سال گذشته حدود ۳۰۰٪ رشد یافته است. اینفوگرافیک زیر با استفاده از داده‌های سازمان تجارت جهانی، بزرگترین صادرکنندگان جهان را به تفکیک کشورها نشان می‌دهد.
چین همچنان کارخانه جهان است
۱۱ صادرکننده برتر جهان در سال ۲۰۲۲، کالاهایی به ارزش ۱۲.۸ تریلیون دلار صادر کردند که بیشتر از مجموع صادرات بقیه دنیا (۱۲.۱ تریلیون دلار) است. این فهرست با چین آغاز می‌شود که با ۳.۶ تریلیون دلار یا ۱۴٪ کل صادرات، بزرگترین صادرکننده کالا از سال ۲۰۰۹ بوده است.
مهمترین محصولات صادراتی چین در سال ۲۰۲۲ شامل تلفن‌ها (از جمله گوشی‌های هوشمند)، کامپیوترها، اوپتیکال ریدرها، آی سی یا مدارهای مجتمع، دیودهای صفحات خورشیدی و نیمه‌رساناها بوده است.
دو شریک تجاری اصلی چین، کشورهای همسایه یعنی ژاپن و کره‌جنوبی هستند. چین روابط تجاری گسترده‌ای با اتحادیه اروپا و ایالات متحده به عنوان دو بازار بزرگ کالا در جهان برقرار کرده بود. اما اخیراً تنش‌های تجاری منجر به از دست رفتن جایگاه چین به عنوان بزرگترین شریک تجاری آمریکا در سال ۲۰۲۳ شده است.
مکزیک اکنون از چین پیشی گرفته و بزرگترین صادرکننده به ایالات متحده است. این تغییر در راستای تلاش گسترده‌تر آمریکا برای واردات کالا از نزدیک‌ترین مناطق و کاهش وابستگی به رقبای ژئوپلیتیکی است.
آمریکا خود دومین صادرکننده بزرگ کالا در جهان است و سالانه بیش از ۲ تریلیون دلار صادر می‌کند. کانادا در سال ۲۰۲۲ بزرگترین خریدار صادرات آمریکا بود که ۱۷٪ کل صادرات را تشکیل می‌داد. پس از آن مکزیک، چین، ژاپن و بریتانیا قرار دارند.
مهمترین صادرات آمریکا شامل نفت تصفیه شده، گاز، نفت خام، خودرو و آی سی است.
نمای منطقه‌ای صادرکنندگان جهان به تفکیک کشور
از منظر منطقه‌ای، مشخص است آسیا با بیش از ۳۶٪ کل صادرات، بازار تجارت را در اختیار دارد و پس از آن اروپا با ۳۴٪ قرار دارد. در حالی که کشورهای آسیایی، اروپایی و آمریکای شمالی محصولات صنعتی و مرتبط با تکنولوژی را صادر می‌کنند، کشورهای آفریقایی و آمریکای جنوبی عمدتاً کالاهای اولیه مثل نفت، طلا، الماس، کاکائو، چوب و فلزات گران‌بها صادر می‌کنند.
عصر جدیدی از کاهش وابستگی جهانی؟
تجارت بین‌المللی در ابتدای قرن ۲۱ام به شدت رشد کرد و از ۱۵.۶ تریلیون دلار در ۲۰۰۱ به ۴۰.۷ تریلیون دلار در ۲۰۰۸ رسید. از آن زمان، سیاست‌های حمایت‌گرایانه تجاری مانند مالیات بر کالاهای خارجی و سهمیه واردات به میزان ۶۶۳٪ افزایش یافته‌اند. همچنین سهم تجارت جهانی از تولید ناخالص داخلی نیز متوقف شده و از سال ۲۰۰۸ ثابت مانده است.
علی‌رغم کاهش وابستگی و یکپارچگی بین کشورهای مختلف در دوران پساکرونا، پیش‌بینی می‌شود صادرات جهانی تا سال ۲۰۳۰، ۷۰٪ رشد کند و به ۲۹.۷ تریلیون دلار برسد.