چرا آهنگ هایی را دوست داریم که ما را غمگین می کنند؟

ما می‌توانیم آهنگی را دوست داشته باشیم حتی اگر غمگینمان کند. اما چرا؟ دانشمندان در مورد دلیل این امر اتفاق نظر ندارند. محققان قبلاً دریافته‌اند که موسیقی غم‌انگیز می‌تواند با احساس همدلی یا قدردانی از هنر آن قطعه، ما را تحت تأثیر عاطفی مثبت قرار دهد. اکنون، یک مطالعه جدید نشان می دهد که ما ممکن است به سادگی از احساس غم و اندوهی که موسیقی غمگین در ما ایجاد می کند لذت ببریم.

امری شوبرت از دانشگاه نیو ساوت ولز در استرالیا، می‌گوید: «من حدس می‌زنم بخشی از انسان بودن این است که نمی‌توانیم با این ایده کنار بیاییم که احساسات منفی به طرز عجیبی لذت‌بخش هستند. اما در مورد افرادی که فقط می گویند یک قطعه را دوست دارند زیرا آنها را ناراحت می کند چه؟ چه کسی می تواند بگوید آنها اشتباه می کنند؟”

شوبرت از 50 نفر که بیشتر آنها دانشجوی موسیقی بودند، خواست تا به یک قطعه موسیقی فکر کنند که به نظر آنها غم انگیز است اما دوستش داشتند. این موسیقی شامل ساخته هایی از لودویگ ون بتهوون و تیلور سویفت بود. آنها سپس به یک پرسشنامه آنلاین در مورد احساساتی که هنگام گوش دادن به قطعه احساس می کردند پاسخ دادند.

در بخش دیگری از آزمایش خود، شوبرت از 53 نفر (باز هم که بیشتر آنها دانشجویان موسیقی بودند) خواست تا آهنگی را که دوست دارند و «تاثیرگذار» می‌دانند، شناسایی کنند. این شرکت کنندگان به طور گسترده گزارش دادند که هنگام گوش دادن به قطعه احساس غمگینی داشتند، حتی اگر از آن لذت می بردند.

به گفته شوبرت، شرکت‌کنندگان می‌توانند «غمگین» و «متأثر» را با هم ترکیب کنند و در نتیجه رابطه مستقیمی بین غم و لذت کلی ایجاد شود. او معتقد است که مردم حتی می توانند از کلمات “غمگین” و “تأثیرگذار” برای توصیف یک احساس مشابه یا نزدیک به هم استفاده کنند.

از سوی دیگر* جوانا وسکوزی از دانشگاه اسلو در نروژ می‌گوید که اگر شنونده همدلی و اندوه بیان شده توسط هنرمند را تجربه کند، احتمالاً تحت تأثیر قرار می‌گیرد. مردم همچنین می توانند با متن آهنگ غمگین ارتباط برقرار کنند. این به آن‌ها کمک می‌کند در موقعیت‌های سخت کمتر احساس تنهایی کنند و از سرکوب احساسات خود دست بردارند.

وسکوزی همچنین این سوال را مطرح کرد که آیا شرکت کنندگان واقعاً می توانند غم و اندوه آهنگ را در تصورات خود حذف کنند بدون اینکه احساس “متحرک” شدن را از دست بدهند. او می گوید: «بنابراین شاید تعجب آور نباشد که شرکت کنندگان پس از حذف غم و اندوه از آهنگ احساس کردند که آهنگ را کمتر دوست دارند.

توماس آیرولا از دانشگاه دورهام در بریتانیا، شک دارد که مردم بتوانند غم و اندوه را از آنچه که معمولاً به عنوان آهنگ غمگین شناخته می شود حذف کنند. او می‌گوید: «کل مطالعه بر این فرض استوار است که شنوندگان می‌توانند دلایلی را برای خود توضیح دهند که چرا از نظر احساسی نسبت به موسیقی مورد علاقه خود احساس می‌کنند.

نتایج این مطالعه در مجله Plus One منتشر شد.