بیشتر مردم متوجه میزان آلاینده‌های موجود در هوای خانه نیستند؛ جایی که معمولا اکثرا زمان خود را در آنجا می‌گذرانند؛ به‌عنوان مثال، بیشتر محصولاتی که برای تمیزکردن منزل، مدارس و محل کار خود از آن‌ها استفاده می‌کنیم، سمومی نامرئی را به هوای اطراف ما اضافه می‌کنند.
بی‌بی‌سی به‌نقل از آن هیکس، متخصص ریه کودکان در دانشگاه آلبرتا می‌نویسد: «طراوت و تازگی، بویی ندارد. اگر می‌توانید آن را بو بکشید، یعنی یک ماده‌ی شیمیایی در هوا وجود دارد که وارد بینی شما می‌شود؛ بنابراین تمام این‌ها به‌معنای آلودگی هوا است؛ چه بوی خوبی داشته باشد، چه بوی بد. آلودگی هوای داخل ساختمان بسیار زیاد و مرزهای آن نسبتا ناشناخته است؛ زیرا حتی هویت آلودگی‌های موجود در خانه‌ی کناری همسایه من هم از آلودگی‌های خانه‌ی خود من متفاوت هستند.»
آلودگی هوا در مکان‌های سرپوشیده، موضوعی بسیار پیچیده محسوب می‌شود که نظارت کمی روی آن وجود دارد و اغلب نیز خارج از کنترل فردی است؛ به‌عنوان مثال، ترافیک جاده‌ای دی‌اکسید نیتروژن تولید می‌کند؛ درحالی‌که رطوبت و مسائل ساختاری در ساختمان‌ها می‌تواند منجر به ایجاد کپک شود.
تصفیه‌کننده‌های هوا که فیلترهای ریزگرد با بازده بالایی دارند (HEPA) می‌توانند کمک‌کننده باشند؛ اما هزینه‌ی اولیه و انرژی مصرفی این تصفیه‌کننده‌ها ممکن است برای برخی از خانواده‌ها سنگین باشد. این موضوع، گیاهان آپارتمانی را به گزینه‌هایی منفعل و ارزان برای تمیزکردن هوا تبدیل می‌کنند. برگ‌های گیاهان، دی‌اکسید کربن و سایر آلاینده‌های هوا را جذب می‌کنند؛ سپس این آلاینده‌ها، در فرایندهای مختلف گیاهان مورد استفاده قرار می‌گیرند یا تجزیه می‌شوند.
اگر به سراغ گیاهان برای دفع آلودگی هوای درون خانه برویم، اجتماع میکروارگانیسم‌ها و محیط رشد (مانند خاک یا کمپوست) که براساس برخی از مطالعات، بیشتر از خود گیاهان کار جذب آلاینده‌ها را انجام می‌دهد، اهمیت دارند.
مطالعه‌ی تاثیرگذار ناسا در سال ۱۹۸۹ نشان داد که گیاهان آپارتمانی می‌توانند فرمالدهید و سایر ترکیبات آلی فرار (VOCs) را از هوا حذف کنند؛ البته این مطالعه برای شرایط حاکم بر دنیای واقعی، کاربردی نداشت. درواقع براساس این مطالعه، برای کاهش معنی‌دار VOCs در خانه، به یک جنگل سرپوشیده نیاز داریم.
تیجانا بلانوسا، رئیس انجمن سلطنتی باغبانی و یکی از محققان دانشگاه ریدینگ در این زمینه می‌گوید: «برای تاثیر قابل‌اندازه‌گیری گیاهان آپارتمانی بر حذف VOCs و بسیاری از گازهای دیگر، شما به تعداد بسیار زیادی گیاه، در محیطی بسیار روشن نیاز دارید.» به‌گفته‌ی بلانوسا، برای حذف دی‌اکسید کربن از فضای اتاق نیز تعداد قابل‌توجهی گیاه لازم دارید تا اثرات قابل‌توجهی را مشاهده کنید.
با توجه به نکته‌های اشاره‌شده، سوال این است که آیا افزایش مقیاس جواب می‌دهد و می‌توان از این طریق به نتایج موردنظر رسید؟