حفاری ها در نزدیکی ورودی یکی از غارهای ام جیرسان انجام شد و تیم بیش از 600 استخوان حیوان، بقایای انسان و 44 قطعه ابزار سنگی پیدا کرد. قدیمی ترین ابزار سنگی یافت شده حدود ده هزار سال و قدیمی ترین استخوان های انسان حدود هفت هزار سال قدمت دارند.
طول تونل های مجیرسان در مجموع حدود 1500 متر است که تاکنون تنها بخش کوچکی از آن کاوش شده است. محققان بر این باورند که غارهای آتشفشانی به جای اینکه به‌عنوان زیستگاه دائمی انسان‌های اولیه باشند، احتمالاً ایستگاه‌هایی در مسیر مهاجرت بین واحه‌ها بوده‌اند. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که هزاران سال است که چوپان‌ها از یک واحه به واحه دیگر در مسیرهای مشابهی سفر می‌کنند.
قدیمی ترین استخوان انسان در ام جرسان هفت هزار سال قدمت دارد
استوارت می گوید که مجیرسان پناهگاه بسیار خوبی برای مردم و دام هایشان در آب و هوای متغیر و اغلب غیرعادی بیابان بود. فسیل‌ها همچنین تأیید می‌کنند که مردم در هنگام مهاجرت از غارها به عنوان مکانی برای استراحت و پناه دادن به گله‌های خود استفاده می‌کردند. چشم انداز صحرای عربستان گرم، خشک و هموار است. اما وقتی در راهروی گدازه هستید، شرایط تغییر می کند و هوا بسیار خنک تر از روی زمین است. به همین دلیل این مکان پناهگاه بسیار مناسبی برای مردم باستان بوده است.
استوارت اضافه می کند که هزاران غار آتشفشانی مانند ام جرسان در سراسر عربستان وجود دارد، اما تحقیقات جدید، با کشف بقایای باستان شناسی در این غارها، نوید درک جدیدی از مهاجرت اولیه انسان را می دهد.
شبه جزیره عربستان برای صدها هزار سال مسیر مهاجرت و سکونت انسان ها بوده است. در سال‌های اخیر، دانشمندان میلیون‌ها سازه باستانی مانند آتش‌گاه‌های کنار دریاچه و بناهایی مانند مقبره‌ها و مکان‌های آیینی را که این افراد از خود به جای گذاشته‌اند، شناسایی کرده‌اند. قدمت بسیاری از آنها مربوط به زمانی است که استفاده از ابزار سنگی رایج بود.
با این حال، زمان و ماهیت اشغال این منطقه هنوز به خوبی شناخته نشده است، زیرا گرما و بادهای شدید بیابان استخوان ها و سایر مواد آلی را از بین برده است. اما زمین شناسان سعودی پس از نقشه برداری جامع از دالان های گدازه ای در کشورشان، به وجود بقایای باستان شناسی اشاره کردند و معتقد بودند که این غارها می توانند مواد حساس را بهتر حفظ کنند.