زمانی نازی ها بزرگترین توپ جهان را ساختند که 1490 تن وزن داشت و پرتابه هایی به طول 12 فوت (3.6 متر) برای ویران کردن فرانسه پرتاب می کرد. تفنگ ریلی Schwerer Gustav که آلمانی ها آن را “سلاح شگفت انگیز” می نامیدند، بزرگترین آتش توپخانه ای بود که در جنگ جهانی دوم استفاده شد.
از روی زمین، توپ مانند یک ساختمان چهار طبقه به نظر می رسید – بیش از 42.6 متر طول و بیش از 6 متر عرض. تنها لوله این سلاح شگفت انگیز 30.5 متر طول داشت – و می توانست دو نوع پرتابه شلیک کند: گلوله ای با وزن بیش از 4.8 تن با قدرت انفجار بسیار بالا و گلوله سوراخ کننده بتن با وزن بیش از 7.5 تن. هر گلوله این توپ از دو مرد بلندتر و دو برابر عرض یک مرد بود. این توپ به قدری بزرگ بود که صدها مرد فقط برای سرنگونی آن و شلیک یک گلوله لازم بود.
توپ 77.5 سانتی متری گوستاو می توانست با اهدافی در 30 مایلی دورتر با قدرتی که می تواند هر چیزی را نابود کند درگیر شود. این توپ در واقع از پنج قسمت حمل می شد: حلقه و انتهای توپ، لوله که به دو قسمت ژاکت لوله، پایه و قلاب تقسیم می شد. این ابر تفنگ توسط Krupp – یک شرکت فولادی مستقر در SS – در سال 1936 برای کمک به تهاجم آلمان به فرانسه در مه 1940 طراحی شد، اما بعداً فقط در جنگ علیه اتحاد جماهیر شوروی مورد استفاده قرار گرفت. در آن زمان، مفهوم چنین سیستم توپخانه‌ای غول‌پیکر وجود داشت – کشورهایی مانند بریتانیای کبیر تفنگ 39 تنی تزار را داشتند و آلمان در سال 1914 در حال توسعه تفنگ بیگ برتا با وزن 47 تن بود.
هیتلر همچنین رویای چنین سیستم تسلیحاتی عظیمی را در سر داشت که بتواند نه تنها دشمن را بترساند، بلکه اهداف مورد نظر را نیز نابود کند. در دهه 1930، نازی ها شروع به طراحی نقشه هایی برای چنین سلاحی کردند که بتواند به خط به اصطلاح ماژینو فرانسه نفوذ کند. این امر مستلزم آن بود که چیزی بسازند که بتواند به عمق 20 فوت بتن مسلح و حداقل یک فوت فولاد جامد نفوذ کند – به عبارت دیگر، سلاحی برخلاف آنچه که جهان قبلاً دیده بود.
اگرچه نازی ها توانستند چنین سلاح توپخانه ای غول پیکری بسازند، اما برای استفاده از این توپ عظیم در فرانسه خیلی دیر شده بود. اگرچه از توپ شورر گوستاو برای عبور از خط ماژینو استفاده نشد، اما نازی ها قدرت این سلاح جدید را در سال 1942 آزمایش کردند. طبق گزارش ها، تیمی متشکل از 1000 مرد چندین هفته طول کشید تا توپ را جمع آوری کنند و سپس آن را به کمک آلمان نازی ارسال کنند. ارتش در زمان محاصره سواستوپل.
توپ شورر گوستاو برای اولین بار در نبرد سواستوپل مورد استفاده قرار گرفت و به یک تخته سنگی بسیار مستحکم شلیک کرد تا یک انبار مهمات زیرزمینی را نابود کند. این توپ غول پیکر بیش از یک ماه شهر محاصره شده شوروی را بمباران کرد و در این مدت حدود 50 گلوله بزرگ شلیک کرد. سواستوپل پس از شکسته شدن خطوط دفاعی آن در پایان محاصره به ویرانه تبدیل شد – و قدرت های محور یک پیروزی قاطع به دست آوردند. اندکی بعد، نازی ها توپخانه را به لنینگراد (سن پترزبورگ کنونی) منتقل کردند، اما این سلاح دیگر هرگز استفاده نشد.
زمانی که نیروهای شوروی آلمان نازی را عقب راندند، تمام آثار این تفنگ از سوابق نظامی ناپدید شد و هیچ اثری از آن باقی نماند. آلمانی ها به احتمال زیاد توپ غول پیکر خود را برای جلوگیری از افتادن آن به دست متفقین نابود کردند – و دیگر هرگز دیده نشد.